പ്രണയം

ഒരു നിമിഷത്തിന്റെ ചെറുകടാക്ഷം..

അരിയ നിൻ നേത്രത്തിലിമയനക്കം

നിറയുവതെങ്ങും അലനുരയായ് , എൻ

ഹൃദയതടാകത്തിൽ തിരയിളക്കം

മണിമിഴി  നീട്ടുന്നൊരലർശരത്താൽ 

മമനഖരം മീട്ടി  മദനകാവ്യം

മൊഴികളിൽ വിങ്ങും നിൻ  കദനഭാരം

മഴനിഴൽ മേഘങ്ങൾ  ഇരുളുമെന്നിൽ

അരികിലിരുന്നാൽ  ഉയരുവതെങ്ങും

കുളിർ മഴ പോലേ  നിൻ വളകിലുക്കം

അഴിയുമി കേശാഗ്രമിഴയുമെന്നിൽ 

പൊഴിയുവതെന്തെന്തു  പുതുവസന്തം

പ്രണയവുമായ്  എന്നുമുണരുമല്ലോ

പ്രഭ ചൊരിയുന്നെന്നിൽ  മകരസന്ധ്യ  

പ്രകൃതി  നിറങ്ങൾക്കു  മിഴിവതേറ്റും 

പലകുറി ,നീയെന്നുമരികിലെത്തും  

ഒരു മധുരാകാര മൃദുമരന്ദം     

വിരിയുമെൻ മോഹത്തിൽ കുടിയിരുന്നൂ   

സിരകളിൽ നീന്തും ശതശകുലങ്ങൾ

പ്രളയപയോധിയ്ക്ക് നടുവിൽ നിൽപ്പൂ   

പ്രണയമനുസ്യൂതമുണരുമെന്നാൽ 

പറയുവതുൾക്കാമ്പിലൊടുവിലാരോ       

പ്രണയിനി  നീയെന്റെ  മനസിൻ  ഗംഗാ 

പുളിനമണഞ്ഞോരു കനവു മാത്രം.